നർമം : എന്റെ ഗുണ്ടത്വം പോയ ദാരുണ കഥ

ഞാനും ഒരു ഗുണ്ട ആയിരുന്നു.

എൻറെ ഗുണ്ടത്വം ഇല്ലാതായ കദന കഥ ഇവിടെ പറയട്ടെ. കഥകേട്ട് കണ്ണീരു വീണ് കീപാട് കേട് വന്നാൽ ഞാൻ ചോദ്യവാദിയോ ഉത്തരവാദിയോ അല്ല...കഥ തുടങ്ങുന്നു.....

ഒരു സുപ്രഭാതം. വീടിൻറെ മുറ്റത്ത് എൻറെ ചോരക്കറപുരണ്ട വസ്ത്രങ്ങൾ അലക്കുന്ന നാൽപത് വയസ്സുളള വേലക്കാരി ജാനു. അറുപത് ഡിഗ്രി ചരിഞ്ഞ് നിന്നുളള അലക്ക് കാണാൻ ഞാൻ നേരത്തെ ഉണരാറുണ്ടങ്കിലും തലേന്ന് ഒരു എ.ടി.എം.കൊളള ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ അന്ന് ഉണരാനായില്ല. എൻറെ കുറവ് നികത്താൻ നേരത്തെ ഉണർന്ന അച്ഛൻ അമ്മികൊണ്ട് ഇടിച്ചെടുത്ത പേസ്റ്റ് വച്ച് പല്ല് വെളുപ്പിക്കാൻ നിൽപ്പുണ്ട്.

ആ സമയം പാഞ്ഞുവന്ന ഒരു ജീപ്പ്, ചാടിയിറങ്ങിയ ആറ് പേരും പിന്നെ വണ്ടി നിർത്തി ചാടാതെ ഇറങ്ങിയ ഡ്രൈവറും. 

ഗുണ്ടകളെ പേടിയുളള ലോകത്തിലെ ഒരേ ഒരു ഗുണ്ടയുടെ അച്ഛൻ എൻറച്ഛൻ ആയിരുന്നു. ഏഴ് ഗുണ്ടകളെ ഒരുമിച്ചു കണ്ടതും ഫാദർ ഓഫ് ഗുണ്ട ഭയന്നു. 

പത്ത് മിനുട്ട് കൊണ്ട് ഇടിച്ചുണ്ടാക്കിയ പേസ്റ്റ് പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് പല്ലിൽ തേച്ച് ഉണ്ടാക്കിയ പതയെ പുറം ലോകം കാണിക്കാതെ വിഴുങ്ങി.

വന്ന ഗുണ്ടാ നേതാവ് മുന്നോട്ടു വന്നു. സംഭാഷണം ഹിന്ദിയിൽ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് ഹിന്ദി എഴുതാനും നിങ്ങൾക്ക് ഹിന്ദി വായിക്കാനും അറിയാത്തകൊണ്ട് മൊഴിമാറ്റദൈവം കൈരളി ചാനലിനെ വണങ്ങി ഞാനാ സംഭാഷണം മലയാളത്തിലാക്കുന്നു.

" ഞാൻ ഗുണ്ട"

"ഞാൻ ഗുണ്ടയുടെ അച്ഛൻ"

പെട്ടന്ന് തന്നെ അതുവരെ ഉണ്ടാക്കിയ ബിൽഡപ്പ് മുഴുവൻ കളഞ്ഞ് വന്ന ഗുണ്ട അച്ഛൻറെ കാലിൽ വീണ് കരഞ്ഞ് പറഞ്ഞു.

"പണ്ട് മഹാബലിയുടെ പ്രശസ്തി ദേവലോകത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ദേവൻമാർ ഭയന്നപോലെ അങ്ങയുടെ ഗുണ്ടയായ മകൻറെ പേര് ഗുണ്ടാലോകം ആയ ധാരാവിയിലും എത്തിയിരിക്കുന്നു. ഗുണ്ടകളായ ഞങ്ങൾക്ക് തപസ്സ് ചെയ്ത് വാമനനെ വരുത്താനൊന്നും കഴിയില്ല.അതുകൊണ്ട് അങ്ങ് ഞങ്ങൾ ഗുണ്ടകളേയും ഞങ്ങളെ പേടിച്ച് ജീവിക്കുന്ന പാവങ്ങളേയും ഓർത്ത് അവനോട് ഗുണ്ടത്വം ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറയണം."

ദയാലുവും അലിവുളളവനും ആയ എൻറ അച്ഛൻ അവർക്ക് വാക്ക് കൊടുക്കുകയും ഞാൻ ഉണരും മുമ്പേ എൻറെ എല്ലാ ടൂൾസും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഇന്ന് ഗുണ്ടാ പണിയൊക്കെ നിർത്തി ആകെയുളള ടൂൾ കൊണ്ട് ജാനുവും ആയി യുദ്ധം ചെയ്തു കഴിയുന്നു പാവം ഞാൻ.....പാവം ഗുണ്ടത്വം പോയ ഞാൻ...