അവസാനഭാഗം
----------------------
കുഞ്ഞുന്നാളില് ഒരു സ്വപനമുണ്ടായിരുന്നു .
ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നത് ലോകത്തിന്റെ ഏത് കോണിലായാലും അവസാനകാലത്ത്,
മരണമെന്ന പ്രപഞ്ചസത്യത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, പുള്ളോട്ടില് മടങ്ങിയെത്തണം എന്ന സ്വപ്നം....
ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നത് ലോകത്തിന്റെ ഏത് കോണിലായാലും അവസാനകാലത്ത്,
മരണമെന്ന പ്രപഞ്ചസത്യത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, പുള്ളോട്ടില് മടങ്ങിയെത്തണം എന്ന സ്വപ്നം....
ഒരിക്കല് നീന്തിതുടിച്ച ഗായത്രിയുടെ കരയിലിരുന്ന് ആ നീരൊഴുക്കിന്റെ സംഗീതം ശ്രവിക്കണം,
ശംഖുനാദവും പൂജാമണികളും മുഴങ്ങുന്ന ഭക്തി സാന്ദ്രമായ ആ അമ്പലമുറ്റത്ത് അല്പസമയം പ്രാര്ത്ഥനയോടെ നില്ക്കണം,
ചെറുപ്പകാലത്ത് നടന്നു നീങ്ങിയ വഴിത്താരകളില് ഒരിക്കല് കൂടി പാദചുമ്പനം അര്പ്പിക്കണം,
മാകാളിയമ്മന്കോവിലിന്റെ ആല്ത്തറയിലിരുന്ന് കഴിഞ്ഞുപോയ കാലത്തിലെ ഒാര്മ്മപുസ്തകം തുറന്ന് തെറ്റും ശരിയും വേര്തിരിക്കണം,
ഒടുവില് ഈ മണ്ണില് അലിഞ്ഞില്ലാതാവണം....
എന്നതായിരുന്നു ആ സ്വപ്നത്തിന്റെ അവസാനം.
എന്നതായിരുന്നു ആ സ്വപ്നത്തിന്റെ അവസാനം.
പ്രായമെത്തുമ്പോഴല്ല മരണം മരണമെത്തുമ്പോഴാണ് മരണം ,
എന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കിയതോടെ
ആ സ്വപ്നം ഒരു സ്വപ്നം മാത്രമായി അവശേഷിക്കാമെന്ന് മനസ്സ് ഭയന്നു.
എന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കിയതോടെ
ആ സ്വപ്നം ഒരു സ്വപ്നം മാത്രമായി അവശേഷിക്കാമെന്ന് മനസ്സ് ഭയന്നു.
അപ്രതീക്ഷിതമായി വന്ന അസുഖത്തിന് ഡോക്ടര് നിര്ദ്ദേശിച്ച നിര്ബ്ബന്ധിത വിശ്രമം ഞാന് ചിലവൊഴിച്ചത് ഇവിടെ ഈ പുള്ളോട് ആണ്, ഏതാണ്ട് ഒന്നരമാസത്തോളം....
ഞാന് തിരിച്ചു നടക്കുകയാണ്....
ജീവിതത്തില് ഏറ്റവും അവസാനം സാക്ഷാത്കരിക്കേണ്ട സ്വപ്നം ആദ്യമേ ചെയ്തുതീര്ത്ത സംതൃപ്തിയോടെ.....
ഇനി പാലക്കാട്,
ടിപ്പുവിന്റെ കുതിരകുളമ്പടികള് താളമിട്ട പാലക്കാടന് നഗരവീഥികളില് ഇനി എന്റെ യൂണികോണിന്റെ രഥചക്രമുരുളും.
വികസനമുന്നേറ്റം നടത്തി ഒരു മെട്രോ നഗരമായി മാറി പാലക്കാടിന്റെ മുഖച്ഛായക്ക് എത്രതന്നെ വ്യത്യാസം വന്നാലും വാളയാര് കടന്നെത്തുന്ന ടിപ്പുവിന്റെ കുതിരയ്ക്ക് കോട്ടവാതിലിനു മുന്നിലേക്കുള്ള വഴി തിരിച്ചറിയാനാവും ; പുള്ളോടിന്റെ കാര്യത്തില് ഞാനും അങ്ങനെയാണ്.
അതിനാല് ഇനിയും ഞാന് തിരിച്ചുവരും,
കാരണം എന്റെ രക്തത്തിലലിഞ്ഞ വികാരമാണ് പുള്ളോട്.
കാരണം എന്റെ രക്തത്തിലലിഞ്ഞ വികാരമാണ് പുള്ളോട്.
ചുവടുകളുടെ എണ്ണത്തില് ഇവിടുത്തെ ഓരോ സ്ഥലവും തമ്മിലുള്ള ദൂരമറിയാം,
തഴുകികടന്നുപോകുന്ന ഇളം കാറ്റിന്റെ സ്പര്ശത്തില് ദിക്കറിയാം,
മരങ്ങളുടെ മര്മരങ്ങള്ക്ക് കാതോര്ത്താല് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലമറിയാം.....
തഴുകികടന്നുപോകുന്ന ഇളം കാറ്റിന്റെ സ്പര്ശത്തില് ദിക്കറിയാം,
മരങ്ങളുടെ മര്മരങ്ങള്ക്ക് കാതോര്ത്താല് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലമറിയാം.....
അങ്ങനെയുള്ള പുള്ളോട് വിട്ട് പോവാന് എനിക്കാവില്ല , ഞാന് തിരികെ വരും.
നര്മ്മമെന്ന പതിവ് ശൈലിവിട്ട് പുള്ളോടിന്റെ വേറിട്ട കാഴ്ചകളെ കുറിച്ച് ഞാന് നിങ്ങള്ക്ക് വാക്കുകള് കൊണ്ട് വരച്ചുകാട്ടിയ ചിത്രം നിങ്ങള്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടുകാണും എന്ന് കരുതുന്നു....
ഇനിയുമേറെ പറയാനുണ്ട്,
കണ്ണുളിലൂടെ ഹൃദയത്തില് കയറിയത് വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തെടുക്കുക പ്രയാസം.
എങ്കിലും,
മറാക്കാനയും ഈഡന്ഗാര്ഡന്സും പോലെ ഞങ്ങള്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട കുറുക്കന്പറമ്പ് ഗ്രൗണ്ട്, ഒരേ ഒരു കേന്ദ്രസര്ക്കാര് സ്ഥാപനമായ പോസ്റ്റ് ഓഫീസ്, ഓണക്കാലത്തെ നാട്ടിന്പുറത്തെ കളികള്, കൊയ്തൊഴിഞ്ഞ പാടത്തെ ക്രിക്കറ്റ് ആവേശം , പാലത്തിന് മുകളിലിരുന്നുള്ള നാട്ടുവര്ത്തമാനം..... അങ്ങനെ കുറേ ബാക്കിയുണ്ട് ഇനിയൊരിക്കലാവാം എല്ലാം......
മറാക്കാനയും ഈഡന്ഗാര്ഡന്സും പോലെ ഞങ്ങള്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട കുറുക്കന്പറമ്പ് ഗ്രൗണ്ട്, ഒരേ ഒരു കേന്ദ്രസര്ക്കാര് സ്ഥാപനമായ പോസ്റ്റ് ഓഫീസ്, ഓണക്കാലത്തെ നാട്ടിന്പുറത്തെ കളികള്, കൊയ്തൊഴിഞ്ഞ പാടത്തെ ക്രിക്കറ്റ് ആവേശം , പാലത്തിന് മുകളിലിരുന്നുള്ള നാട്ടുവര്ത്തമാനം..... അങ്ങനെ കുറേ ബാക്കിയുണ്ട് ഇനിയൊരിക്കലാവാം എല്ലാം......
ഒരു വിനോദസഞ്ചാരകേന്ദ്രമൊന്നുമല്ല,
എങ്കിലും ഒരു ഗ്രാമത്തില് കാണാന് വേണ്ട എല്ലാം ഇവിടുണ്ട്. സമയം കിട്ടുമ്പോള് തീര്ച്ചയായും വരിക....
എങ്കിലും ഒരു ഗ്രാമത്തില് കാണാന് വേണ്ട എല്ലാം ഇവിടുണ്ട്. സമയം കിട്ടുമ്പോള് തീര്ച്ചയായും വരിക....
സ്വാഗതം...സാഗതം...സ്വാഗതം....
സസ്നേഹം,
പുള്ളോട് പ്രവീണ്
9445 50 9447
9445 50 9447
No comments:
Post a Comment